Since that fateful day over 6 weeks ago when schools were closed, I have begun feeling like I am living another life. Being a 15-year-old amid his GCSEs, adapting to lockdown was a monumental shock. The first few weeks felt like a directionless limbo, yet I suddenly felt so much freer. Without the morbid daily routine that made every day feel like a repetition of the last, I now had the time, the opportunity and the means (from the wide array of resources becoming freely available online) to pursue new interests. This has allowed many people, including me, to discover hobbies that we ‘never have the time’ for. Honestly, that has been refreshing in a time of hardship.

I feel very lucky to receive so much support from both my school and Cardiff Youth Council during this time. Still, it has been hard to adapt to life so quickly. As a squash player, I miss the high of long, exhausting matches. I feel for all those who can’t access their passions because of the pandemic. It has been particularly hard staying in contact with friends – a large amount are going to different schools for post-16 education and so, these are the last moments of any close interaction. Nevertheless, however hard it has been, this has been a time that demonstrates our unity and I truly believe that this lockdown has as many opportunities as challenges.

Shivam, 15

Ers y diwrnod tyngedfennol hwnnw dros 6 wythnos yn ôl pan gaewyd ysgolion, rwyf wedi dechrau teimlo fel fy mod yn byw bywyd arall. Roedd bod yn 15 oed yng nghanol ei arholiadau TGAU, yn addasu i’r cyfnod cloi, yn sioc enfawr. Roedd yr ychydig wythnosau cyntaf yn teimlo fel limbo digyfeiriad, ond yn sydyn roeddwn i’n teimlo cymaint yn fwy rhydd. Heb y drefn ddyddiol ddiflas a wnaeth bob dydd i deimlo’r un fath, roedd gen i’r amser, y cyfle a’r modd (o’r amrywiaeth eang o adnoddau sydd ar gael yn rhwydd ar-lein) i ddilyn diddordebau newydd. Mae hyn wedi galluogi llawer o bobl, gan gynnwys fi, i ddarganfod hobïau nad oedd gennym ‘amser i’w gwneud’. A bod yn onest, mae hynny wedi bod yn braf mewn cyfnod o galedi.

Rwy’n teimlo’n lwcus iawn i gael cymaint o gefnogaeth gan fy ysgol a Chyngor Ieuenctid Caerdydd yn ystod y cyfnod hwn. Er, mae wedi bod yn anodd addasu i fywyd mor gyflym. Fel chwaraewr sboncen, rwy’n colli’r wefr o gemau hir, blinedig. Rwy’n teimlo i bawb na allant wneud y pethau maen nhw’n frwd drostynt oherwydd y pandemig. Mae wedi bod yn arbennig o galed i aros mewn cysylltiad â ffrindiau – mae llawer yn mynd i wahanol ysgolion ar gyfer addysg ôl-16 ac felly, dyma eiliadau olaf unrhyw ryngweithio agos. Serch hynny, waeth pa mor galed y mae wedi bod, mae hwn wedi bod yn gyfnod sy’n dangos ein hundod ac rwy’n credu’n wirioneddol bod cymaint o gyfleoedd â heriau yn ystod y cyfnod cloi.